Jurriaan van Hall (1962) is kunstschilder en beeldhouwer. Hij studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksacademie voor beeldende kunsten in Amsterdam en aan het Royal College of Art in Londen. Hij is met Peter Klashorst en Bart Domburg oprichter van het roemruchte kunstenaarscollectief After Nature, dat begin jaren negentig veel ophef maakt met hun spraakmakende schilderperformances. In losse toets en heftig kleurgebruik beleven hun naakten, stillevens, zelfportretten en landschappen een enorme revival van de figuratieve schilderkunst, met exposities in Nederland maar ook in de Verenigde Staten. Bejubeld en verguist - maar in ieder geval niet onopgemerkt gebleven - valt de groep in 1993 uiteen, waarna een ieder zijn eigen weg gaat.
Jurriaan van Hall begint te experimenteren met nieuwe media, zoals computeranimaties en gemanipuleerde fotografie. Hij begint ook weer met schilderen en probeert daarbij nieuwe technieken uit. Het liefst schildert hij mensen, omdat hij gefascineerd is door de kwetsbaarheid van het leven. Hij houdt van extremen en van de twilight zone tussen leven en dood, waar hij vindt dat het echte leven zich afspeelt. Zijn werken staan niet op zichzelf, maar zijn een aaneenrijging van momenten en gebeurtenissen uit zijn leven.

Vanaf 2002 legt hij zich in toenemende mate toe op ruimtelijk werk, waarbij hij in brons, steen en polyester werkt. Hij realiseert meerdere grote opdrachten voor de publieke ruimte, zoals een beeldengroep voor het ministerie van Landbouw. Hij ontwerpt de driehonderd-meter-lange gevel van parkeergarage de Waag in Lelystad en recentelijk werd een groot beeld van zijn hand geplaatst bij Space Expo in Noordwijk, het ruimtevaartmuseum van ESA/ESTEC.

In 1997 toont Museum De Lakenhal in Leiden een overzichtstentoonstelling van zijn werk, waarbij een lijvige biografie over het werk en leven van de kunstenaar verschijnt. De biografie wordt bekroond als Best Verzorgde Kunstboek. In 2004 wordt Jurriaan van Hall verkozen tot Kunstenaar van het Jaar.
Over zijn beeld zegt hij: 'Nijntje ken ik al mijn hele leven. Als klein kind genoot ik van de avonturen van nijntje, mijn eigen kinderen heb ik eindeloos voorgelezen uit nijntje. De nijntje die ik heb gemaakt, is gebaseerd op haar speelse, kleurrijke karakter. Ik heb het als kleuter benaderd. In felle kleuren smijten met gips. Het houdt het midden tussen schilder- en beeldhouwwerk. De titel is van mijn beeld is NIJNTJE !'